W artykule:
W kręgu kulturowym w którym funkcjonujemy, niejednokrotnie dużą rolę w wychowywaniu najmłodszych odgrywają dziadkowie. Doniosłość ich znaczenia w życiu wnuków wynika z funkcji, jaką pełnią w ramach struktury rodzinnej. Jako strażnicy tradycji – dbają o przekazywanie rodzinnych zwyczajów, wpływając na kształtowanie poczucia tożsamości u członków rodziny. Jako autorytety moralne – oddziałują na kreowanie zbioru wartości i zasad, którymi kierują się najbliżsi w swym codziennym funkcjonowaniu. W końcu jako opiekunowie – często wyręczają rodziców w wykonywaniu pieczy nad dzieckiem, dbając przy tym o prawidłowy rozwój psychospołeczny i kulturowy podopiecznych.
Częstotliwość i forma interakcji pomiędzy wnukami a dziadkami, rzutuje na jakość i trwałość więzi łączących te osoby sobie najbliższe – a co za tym idzie – bezpośrednio wpływa na budowanie relacji o szczególnym, unikatowym charakterze.
Wnukowie i dziadkowie jako osoby najbliższe
Artykuł 446 §3 i §4 kodeksu cywilnego, będący podstawą dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia za śmierć poszkodowanego, jako osoby uprawnione wskazuje najbliższych członków rodziny. W praktyce, o tym czy danej osobie można przypisać tego typu przymiot, decyduje przede wszystkim charakter rzeczywistych relacji, które łączyły go ze zmarłym, nie zaś formalny stopień pokrewieństwa, który ma tu znaczenie jedynie posiłkowe. Co oznacza, że krąg osób uprawnionych do zadośćuczynienia za śmierć poszkodowanego, nie ogranicza się jedynie do jego współmałżonka i dzieci, ale obejmuje też m.in. wnuki.
Zadośćuczynienie za śmierć dziadków dla wnuków w praktyce
Zakłady ubezpieczeniowe w trakcie prowadzonych postępowań likwidacyjnych deprecjonują roszczenia wnuków za śmierć dziadków, przyznając roszczącym kwoty o charakterze symbolicznym, bądź w ogóle odmawiając zaspokajania ich żądań z tego tytułu. Ubezpieczyciele swoje decyzje najczęściej uzasadniają brakiem statusu „osoby najbliższej” wnuków wobec poszkodowanego, bądź też kwestionując charakter więzi łączących tych członków rodziny, przez co umniejszając krzywdę wnuka jaka nastąpiła po śmierci dziadka. Dlatego zadośćuczynienie za śmierć dziadków nie jest łatwym do uzyskania roszczeniem. Niemniej takie sprawy też można wygrywać. Poniżej konkretne przykłady procesów sądowych, w których kancelaria prawna LEXBRIDGE wywalczyła dla wnuków konkretne kwoty roszczeń.
Zadośćuczynienie dla wnuków za śmierć Pani Teresy
Modelowym przykładem skutecznego dochodzenia zadośćuczynienia przez wnuki, za doznaną krzywdę po śmierci babki, jest sprawa Państwa S.
Pani Teresa S. (54 lata), wolny czas od wykonywania obowiązków zawodowych, poświęcała na opiekę nad wnukiem Bartoszem S. (5 lat), wspierając w ten sposób zięcia i córkę, którzy pracowali na pełen etat. Oprócz Bartosza, Pani Teresa S. miała dwóch wnuków Kacpra S (11 lat) i Karola S (5 lat), którzy często odwiedzali babcie. Pani Teresa S. rozpieszczała dzieci, obdarowując je prezentami, spędzając z nimi czas na wspólnych zabawach, czy też wycieczkach krajoznawczych.
W dniu 1 marca 2011 roku, w miejscowości Luboszyce doszło do wypadku drogowego, w którym kierujący samochodem osobowym, będący w stanie nietrzeźwości, nie zachował bezpiecznego odstępu w czasie wyprzedzania, doprowadzając do potrącenia jadącej przed nim na rowerze Teresy S. W wyniku obrażeń, poszkodowana zmarła na miejscu. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Krośnie Odrzańskim, sprawca wypadku został uznany za winnego i skazany na karę pozbawienia wolności. Po rozpoznaniu apelacji, Sąd Okręgowy w Zielonej Górze utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji.
Dzieci głęboko przeżyły stratę babci – długo nie mogły pogodzić się z jej odejściem, często wracały do niej wspomnieniami.
Reprezentacji interesów Bartosza, Karola i Kacpra podjęła się kancelaria LEXBRIDGE, która w imieniu Klientów skierowała roszczenia o zadośćuczynienie za śmierć babci i krzywdę, jaką doznały wnuki wobec ubezpieczyciela pojazdu sprawcy wypadku. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, ubezpieczyciel odmówił wypłaty kwot żądanych roszczeń. W ocenie kancelarii LEXBRIDGE, przedmiotowa decyzja nie znajdowała uzasadnienia wobec istniejącego stanu prawnego i faktycznego, dlatego też w imieniu wnuków poszkodowanej zostało wytoczone powództwo przeciwko ubezpieczycielowi. Sprawa zakończyła się pomyślnie, ponieważ sąd przychylił się do argumentacji powodów, uznając ich za najbliższych członków rodziny zmarłej i przyznając im aż po 30.000,00 zł zadośćuczynienia za śmierć babci i krzywdę, jaką doznały wnuki.
Zadośćuczynienie za śmierć babci – kolejne przykłady
Przykładów podobnych spraw z sukcesem poprowadzonych przez kancelarię LEXBRIDGE, jest więcej. Na ich tle warto wyróżnić wysokie kwoty zasądzonych roszczeń przez Sąd Okręgowy w Zielonej Górze, który przyznał 30.000,00 zł dla Przemysława Ł. (24 l.) oraz 50.000,00 zł dla chorego na autyzm Łukasza M. (22 l.) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wyniku śmierci babki.
Kolejnym przykładem skuteczności działań kancelarii LEXBRIDGE jest wyrok Sądu Okręgowego w Opolu utrzymujący w mocy rozstrzygniecie sądu I instancji, na podstawie którego, dorosłym wnukom Danielowi B. (28 l.), Bartłomiejowi S. (35 l.) i Marcinowi S. (31 l.) przyznano kwotę w wysokości po 30.000,00 zł jako zadośćuczynienie za śmierć babci Marianny S.
Zadośćuczynienie za śmierć dziadków – najważniejsze są relacje
Wymienione wyżej przykłady jednoznacznie wskazują zasadność dochodzenia roszczeń w przedmiotowych sprawach, mimo początkowych trudności napotykanych przez roszczących ze strony towarzystw ubezpieczeniowych w trakcie postępowań likwidacyjnych. Podkreślić należy raz jeszcze, że pozwala na to obowiązująca linia orzecznicza sądów powszechnych, która stoi na stanowisku akcentowania rzeczywistych relacji łączących poszkodowanego z dochodzącym za jego śmierć roszczeń. W ten sposób, krąg uprawnionych rozciąga się nie tylko na osoby najbliższe, według formalnego stopnia pokrewieństwa, ale także na te dalsze – w szczególności zaś na wnuki.
